Το blitzkrieg (γνωστό ως πόλεμος-αστραπή, ή αστραπιαίος πόλεμος) είναι ένας πολύ γνωστός όρος κυρίως στην αγγλική και γερμανική δημοσιογραφία.

Δεν υπάρχει ωστόσο στο ίδιο το γερμανικό επιτελείο, που προτιμά να αναφέρεται ως δημιουργία συγκεκριμένων λύσεων ώστε να ανταποκρίνονται στη συγκεκριμένη περίσταση. Ουσιαστικά αποτελεί έναν όρο μαζικής χρήσης, που συγγενεύει με στερεότυπο.

Εντελώς άγνωστο φαίνεται να είναι το χάπι Περβιτίν (Pervitin). Το χάπι αυτό παρασκευάστηκε από τη χημική εταιρεία Temmler, στο Βερολίνο.

Ο επικεφαλής χημικός της, εμπνεόμενος από την πετυχημένη χρήση της βενζενδρίνης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 στο Βερολίνο, πατεντάρισε το χάπι το 1937.

Το Περβιτίν είναι μια κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη (crystal meth) που επειδή δημιουργεί αισθήματα ευφορίας «προωθήθηκε» σαν ανταγωνιστικό τής Κόκα Κόλα και πουλιόταν ελεύθερα στην αρχή, χωρίς συνταγή, και με το πρόσθετο προσόν ότι 2-3 χάπια την ημέρα σε βοηθούσαν να μην παίρνεις βάρος.

Για τον γυναικείο πληθυσμό υπήρχαν σοκολάτες Περβιτίν, που περιείχαν το χάπι.

Εγινε πλατύτερα γνωστό μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου από ένα γράμμα που βρέθηκε, του νομπελίστα Χάινριχ Μπελ στους γονείς του, όπου τους παρακαλούσε θερμά να του στείλουν στο μέτωπο αρκετά χάπια Περβιτίν για να μπορεί να αντέξει την έλλειψη ύπνου.

Το παρατσούκλι του ήταν «ο εθνικοσοσιαλισμός σε χάπι» και το σύστηναν σαν το χάπι που προφυλάσσει από τις φθορές τις «ανθρώπινες μηχανές» της Βέρμαχτ, δηλ. τους Γερμανούς στρατιώτες.

Η συνταγή ήταν ένα χάπι το πρωί, δύο το βράδυ -το ένα μετά το άλλο- και άλλο ένα μετά από 2-3 ώρες, αν χρειαζόταν. Hταν γνωστό στη Γερμανία της εποχής σαν «το χάπι Στούκας», χάπι που σε κρατούσε ξύπνιο για 50 ώρες συνεχώς.

Η αντίφαση ήταν ότι οι ναζί προπαγάνδιζαν ότι η χρήση τοξικών ουσιών είναι για τις «κατώτερες» φυλές.

Το «χάπι Στούκας» ήταν το χάπι που πρωτοδοκιμάστηκε στην εισβολή στην Πολωνία το 1939. Πριν από την εισβολή στη Γαλλία η εταιρεία Temmler παρήγαγε 35 εκατομμύρια χάπια Περβιτίν.

Τακτικός πελάτης ήταν και ο στρατηγός Ρόμελ. Ο Ernst Udet, ο πιο επιτυχημένος πιλότος των Γερμανών στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, μετά το αδιέξοδο των ναζί στο Ανατολικό Μέτωπο το 1941, είχε φτάσει να παίρνει 7 χάπια κάθε μέρα για πρωινό.

Η μετεξέλιξή του ήταν η τσίκλα κοκαΐνης, που δοκιμάστηκε πειραματικά στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Σαξενχάουζεν.

Αυτά γράφονται αναλυτικά από τον Γερμανό συγγραφέα Norman Ohler στο βιβλίο του Blitzed (στα αγγλικά) και βοηθάνε απεριόριστα στο να αποδείξουν ότι αυτά που κυκλοφορούν ως στερεότυπα, διαθέτουν μια απολύτως υλική βάση.

Οι «αήττητοι» ναζί ήταν ατέλειωτα χαπακωμένοι, ώς τα μπούνια.

*ομότιμος καθηγητής Τμήματος ΕΜΜΕ, Πανεπιστήμιο Αθηνών

www.efsyn.gr

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=12313&Itemid=1