Η Κέρος, το μικρό ακατοίκητο νησάκι μεταξύ Νάξου και Αμοργού, αδιάφορο για τους χιλιάδες τουρίστες που το προσπερνούν, πεδίο μέγιστου ενδιαφέροντος για τους αρχαιολόγους διεθνώς, εξακολουθεί να εντυπωσιάζει με το πλήθος και τη διαφορετικότητα των ευρημάτων του.

Τα νέα που ήρθαν στο φως από τις πρόσφατες ανασκαφές στον προϊστορικό οικισμό του Δασκαλιού ενισχύουν την άποψη ότι η Κέρος ήταν μία από τις πιο σημαντικές θέσεις στο Αιγαίο της πρώιμης Εποχής του Χαλκού (3η χιλιετία π.Χ.).

Αποκαλύφθηκαν επιβλητικές και πυκνά δομημένες κατασκευές «πολύ πιο εντυπωσιακές από ό,τι πιστεύαμε μέχρι σήμερα» αναφέρει η αναλυτική ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού. Εκπλήσσει επίσης τους αρχαιολόγους το εξελιγμένο σύστημα αποστραγγιστικών αγωγών, αποτέλεσμα προηγμένης τεχνογνωσίας και κατασκευαστικής δεινότητας που αφαρμόστηκε στην καρδιά του Αιγαίου 1.000 ολόκληρα χρόνια πριν από τα φημισμένα ανάκτορα των Μυκηναίων.

«Τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι το Δασκαλιό καλυπτόταν σχεδόν εξ ολοκλήρου με μοναδικά μνημειακά οικοδομήματα, χτισμένα με πέτρα φερμένη από τη Νάξο, παρά την απόσταση των περίπου 10 χιλιομέτρων που χωρίζει τα δύο νησιά» γράφει η ανακοίνωση.

«Το ακρωτήρι με τη στενή δίοδο που το ένωνε με την Κέρο απέκτησε κεντρικό ρόλο καθώς αποτελούσε το καλύτερο φυσικό λιμάνι του νησιού, έχοντας εξαιρετική θέα στο βόρειο, νότιο και δυτικό Αιγαίο» είναι η άποψη του 80χρονου διακεκριμένου Βρετανού αρχαιολόγου Κόλιν Ρένφριου, καθηγητή του Πανεπιστημίου του Cambridge και συνδιευθυντή της ανασκαφής. Επισκεφτηκε την Κέρο τη δεκαετία του ’60, όταν οι αρχαιοκάπηλοι έκλεβαν ανενόχλητοι σπουδαία ευρήματα, και έκτοτε δεν την άφησε ποτέ.

Πολέμησε την αρχαιοκαπηλία, ασχολήθηκε με τον λεγόμενο «Θησαυρό της Κέρου» και τα εκατοντάδες σπασμένα μαρμάρινα ειδώλια που βρέθηκαν θαμμένα στη γη του νησιού και μαρτυρούν τελετουργικά δρώμενα.

Το 2006 ξεκίνησε και πάλι τις ανασκαφές, ενώ έχει διατυπώσει την άποψη ότι «η Κέρος ήταν μεγάλο ιερό της Πρωτοκυκλαδικής εποχής με ακτινοβολία σε όλες τις Κυκλάδες». Μπορεί ακόμα οι αρχαιολόγοι να μην είναι σε θέση να αποκρυπτογραφήσουν τι συνέβαινε στο νησάκι πριν από 4.500 χρόνια, ωστόσο κάτι σπουδαίο έχει συντελεστεί όπως αποκαλύπτουν τα ευρήματα τόσο του παρελθόντος όσο και τα πιο πρόσφατα.

Το Δασκαλιό έχει φυσικό πυραμιδοειδές σχήμα που οι εξειδικευμένοι τεχνίτες της εποχής ανέδειξαν ακόμα περισσότερο κατασκευάζοντας επάλληλες σειρές από ογκώδεις αναλημματικούς τοίχους, κάνοντάς το να μοιάζει με βαθμιδωτή πυραμίδα.

.

Η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής αρχαιολόγους από το Πανεπιστήμιο του Cambridge, την Εφορεία Κυκλάδων και το Ινστιτούτο Κύπρου, υπολογίζει ότι εισήχθησαν περισσότεροι από 1.000 τόνοι πέτρας. «Χτισμένο από άκρη σε άκρη το νησί έδινε την εντύπωση μεγαλειώδους μνημείου που αναδύεται από τη θάλασσα. Το οικιστικό αυτό συγκρότημα είναι έως σήμερα το μεγαλύτερο γνωστό στις Κυκλάδες την εποχή εκείνη» γράφει η ανακοίνωση.

Οι κάτοικοι του Δασκαλιού ήταν επίσης έμπειροι μεταλλουργοί και σύμφωνα με την άποψη του δρος Michael Boyd από το Πανεπιστήμιο του Cambridge, έτερου συνδιευθυντή της ανασκαφής, αποτελούσε κέντρο μεταλλουργικής εξειδίκευσης.

Οι ανασκαφές έφεραν στο φως δύο εργαστήρια μεταλλοτεχνίας, όπου βρέθηκαν μολύβδινος πέλεκυς, μήτρα για την κατασκευή χάλκινων μαχαιριών κ.ά., ενώ εντοπίστηκε το άνω τμήμα άθικτου πήλινου φούρνου ο οποίος υποδηλώνει ακόμα έναν χώρο μεταλλουργικής δραστηριότητας που θα ανασκαφεί την επόμενη χρονιά.

www.efsyn.gr

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=11963&Itemid=1