Μόνον ο... Θεός μπορεί να σώσει πλέον τον ηλικίας 20 μηνών εννιακομματικό κυβερνητικό συνασπισμό του Ρομάνο Πρόντι από το ναυάγιο και την Ιταλία από μια νέα περίοδο κυβερνητικής αναταραχής.

Εν μέσω παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, η χώρα των κυβερνητικών συνασπισμών οδεύει σε μια νέα περίοδο πολιτικής ανασφάλειας μετά την αποτυχία της κυβέρνησης Πρόντι να διασφαλίσει την οριακή πλειοψηφία των δύο εδρών στη Γερουσία και τελικώς να μειοψηφήσει.

Απέρριψε τις κατηγορίες του παραιτηθέντος υπουργού Δικαιοσύνης, Κλεμέντε Μαστέλα, ότι «εγκαταλείφθηκε στην τύχη του», υπεραμύνθηκε του κυβερνητικού έργου και ζήτησε ψήφο εμπιστοσύνης για να το φέρει σε πέρας. Σήμερα το απόγευμα αναμένεται η ψηφοφορία, χωρίς εκπλήξεις.

Ο «σκόπελος»

Η Κεντροαριστερά διαθέτει άνετη πλειοψηφία στη Βουλή. Το πρόβλημα ορθώνεται απειλητικό κατά την ψηφοφορία στη Γερουσία. Εκεί η συζήτηση αναμένεται να ξεκινήσει την Πέμπτη και μόνο ένα θαύμα μπορεί να σώσει την κυβέρνηση.

Αν δεν υπάρξει θεϊκή παρέμβαση, τότε την Παρασκευή ο Πρόντι θα υποβάλει την παραίτησή του και ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι μπορεί να αρχίσει να ξεσκονίζει τα ρούχα του πρωθυπουργού, μια και προηγείται κατά πολύ σε όλες τις δημοσκοπήσεις.

Το πολιτικό κλίμα στη Ρώμη έχει ήδη αρχίσει να αποκτά προεκλογικά χαρακτηριστικά. Ο τελευταίος οπαδός της πρότασης για «μεταβατική» κυβέρνηση είναι ο ηγέτης του νεογέννητου Δημοκρατικού Κόμματος, Βάλτερ Βελτρόνι.

Ο Πρόντι, που εξελέγη για 5 χρόνια το 2006 κερδίζοντας στο νήμα τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, έχει ήδη δεσμευθεί ότι δεν θα εκτεθεί εκ νέου ως υποψήφιος, όχι μόνο διότι το Δημοκρατικό Κόμμα είναι ακόμη απροετοίμαστο να κονταροχτυπηθεί με τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος προηγείται με 12%.

Την περασμένη εβδομάδα ο Βελτρόνι είχε την ατυχή ιδέα να αναγγείλει ότι το ενιαίο κόμμα της Κεντροαριστεράς θα εκτεθεί στις εκλογές χωρίς συμμάχους, προκαλώντας δυσφορία στα μικρότερα κόμματα της συμπολίτευσης.

Το φάσμα των πρόωρων εκλογών ορθώνεται απειλητικό πάνω από τη Ρώμη, μια και ο πρόεδρος Τζόρτζο Ναπολιτάνο δεν φαίνεται διατεθειμένος να κάνει το χατίρι στους πρώην συντρόφους του και να διορίσει αβέβαιες «υπηρεσιακές» κυβερνήσεις.

Με την πρώτη υποψία ότι η προτεινόμενη «υπηρεσιακή» δεν θα πάρει ψήφο εμπιστοσύνης ακολουθεί η λύση των εκλογών. Με το ισχύον εκλογικό σύστημα ο δήμαρχος της Ρώμης θα αναγκαστεί να σκύψει το κεφάλι και να ζητήσει συγνώμη από τους συμμάχους του για την αλαζονεία του. Κακή αρχή για τον δημοφιλή και φιλόδοξο Βελτρόνι.

Κεντροδεξιά
Κλίμα ευφορίας επικρατεί, αντίθετα, στην Κεντροδεξιά. Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι θεωρεί βέβαιη τη νίκη του, αφού οι δημοσκοπήσεις του δίδουν μεγάλο προβάδισμα.

Στην κεντροδεξιά συμμαχία αναμένεται να ενταχθεί και ο μοιραίος Μαστέλα, το μικρό κόμμα του οποίου απέσυρε την εμπιστοσύνη του τη Δευτέρα από την κυβέρνηση Πρόντι. Κατ' αρχάς οι δεξιοί χριστιανοδημοκράτες δεν τον ήθελαν, αλλά τελικά επενέβη ο πρόεδρος της Ιταλικής Επισκοπικής Συνόδου Αντζελο Μπανιάσκο κι έτσι ο πρώην υπουργός βρήκε νέα πολιτική στέγη.

Ελάχιστα απασχολεί τον καβαλιέρε το πρόβλημα ότι με το ισχύον εκλογικό σύστημα είναι πολύ πιθανό το ενδεχόμενο να αντιμετωπίσει τα ίδια προβλήματα που αντιμετώπισε ο Πρόντι στη Γερουσία. Πνέει ούριος άνεμος και ο Μπερλουσκόνι έχει απλώσει όλα τα πανιά του, μη χαθεί η μαγική στιγμή.

ΟΙ ΜΟΙΡΑΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΩΝ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΩΝ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ

• Το 1998 ο μοιραίος άνθρωπος για την πρώτη κυβέρνηση Πρόντι ήταν ο κομμουνιστής Φάουστο Μπερτινότι. Σήμερα την έξοδο από την εξουσία δείχνει στην Κεντροαριστερά ο πρώην χριστιανοδημοκράτης Κλεμέντε Μαστέλα.
• Τον Φεβρουάριο του 1960 ο φιλελεύθερος Τζοβάνι Μαλαγκόντι ανέτρεψε την κυβέρνηση του χριστιανοδημοκράτη Μάριο Σένι, διότι τη θεωρούσε «πολύ αριστερή».
• Τον Μάρτιο του 1974 ο ηγέτης του μικρού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος Ούγκο Λα Μάλφα υπέβαλε την παραίτησή του και προκάλεσε την πτώση της κυβέρνησης του χριστιανοδημοκράτη Λουίτζι Ρουμόρ.
• Τον Ιανουάριο του 1979 ο ηγέτης των Ιταλών κομμουνιστών Ενρίκο Μπερλινγκουέρ απέσυρε στο Κοινοβούλιο την υποστήριξή του στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Τζούλιο Αντρεότι, λέγοντας ότι ο πρωθυπουργός δεν σεβάστηκε τις προγραμματικές συμφωνίες υπέρ των εργαζομένων.
• Τον Οκτώβριο του 1985, κατά τη διάρκεια σκληρής αντιπαράθεσης με τους Αμερικανούς, ο πρωθυπουργός Μπετίνο Κράξι συνέκρινε τον Γιάσερ Αραφάτ με τον ήρωα της ιταλικής ενοποίησης Τζουζέπε Ματσίνι. Ο ρεπουμπλικάνος υπουργός Τζοβάνι Σπαντολίνι παραιτήθηκε και ανέτρεψε την κυβέρνηση.
• Τον Δεκέμβριο του 1994 η Λέγκα του Βορρά του Ουμπέρτο Μπόσι απέσυρε την υποστήριξή της στην πρώτη κυβέρνηση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
• Τον Οκτώβριο του 1998 ο ηγέτης της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης Φάουστο Μπερτινότι απέσυρε την υποστήριξή του στον πρωθυπουργό Ρομάνο Πρόντι. Η κυβέρνηση έπεσε για μία ψήφο.
• Τον Δεκέμβριο του 1999 ο ισόβιος γερουσιαστής Φραντσέσκο Κοσίγκα ανήγγειλε ότι θα καταψηφίσει το σχέδιο προϋπολογισμού. Ο πρωθυπουργός Μάσιμο Ντ Αλέμα παραιτήθηκε.
• Τον Απρίλιο του 2005 ξέσπασε μεγάλος καβγάς ανάμεσα στον πρωθυπουργό Σίλβιο Μπερλουσκόνι και τον Μάρκο Φολίνι, ηγέτη τότε του μικρού καθολικού κόμματος UDC. Τελικά ο Μπερλουσκόνι αναγκάστηκε να παραιτηθεί και να κάνει ανασχηματισμό.
• ethnos

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=1136&Itemid=36