Σύνδεση






Ξεχάσατε τον κωδικό σας;
Δεν έχετε λογαριασμό; Εγγραφή
Αρχική
Σιωπητήριο... made in USA Εκτύπωση E-mail
21.01.08

Μνημείο του Αγνωστου ...Δράστη κάλλιστα πλέον μπορεί να ανεγείρει η κοινή γνώμη προς τιμήν φανερών και άδηλων κυβερνητικών χειρισμών που εξαναγκάζουν ευήκοους και υπάκουους δικαστικούς λειτουργούς -και όχι μόνο- να διαπρέπουν στην αρχειοθέτηση. Ή, πιο χοντρά, σε αυτό που ο μέσος πολίτης αποκαλεί «πνίξιμο» και «κουκούλωμα».

Υπό τη δυσώδη σκιά της εξελισσόμενης Ζαχοπουλειάδας, εκδόθηκε την περασμένη βδομάδα η απόφαση του εισαγγελέα Εφετών να κλείσει η υπόθεση, στέλνοντας στο αρχείο τους ογκώδεις φακέλους των υποκλοπών, περίπου δύο χρόνια μετά τη δημοσιοποίηση του μεγαλύτερου σκανδάλου πολιτικής κατασκοπείας από καταβολής του νεοελληνικού κράτους. Θυμάστε εκείνες τις σε απευθείας σύνδεση τηλεοπτικές σκηνές του Φεβρουαρίου του 2006, όταν οι Βουλγαράκης, Ρουσόπουλος και Παπαληγούρας, οι αρμόδιοι αντιστοίχως υπουργοί Δημόσιας Τάξης, Επικρατείας και Δικαιοσύνης ανακοίνωναν με αντίστοιχη των αξιωμάτων τους θεατρικότητα τι είχε πάθει ακόμα και ο πρωθυπουργός που του παρακολουθούσαν το τηλέφωνο; Τι έμεινε από όλον εκείνο τον ντόρο; Απλώς, άγνωστοι δράστες...
Ούτε η πρώτη ούτε η μόνη... αρχειοθετημένη υπόθεση από τις κυβερνήσεις Καραμανλή είναι αυτή των υποκλοπών. Καραμπινάτη μνεία στο Μνημείο μας για τον Αγνωστο Δράστη διεκδικεί και η υπόθεση των παράνομων πτήσεων της CIA, αλλά και η (θεωρούμενη πλέον ως ντε φάκτο αρχειοθετημένη) υπόθεση της απαγωγής των Πακιστανών. Σύμπτωση και αυτή! Και στις τρεις υποθέσεις υπεισέρχεται σαν συνδετική κόλλα και κυριαρχεί τελικά στο φόντο η αντίληψη για την κρατική ασφάλεια και τη διεθνή συνεργασία για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, όπως επιγραμματικά και κατηγορηματικά έχει υπαγορεύσει η υπερατλαντική υπερδύναμη μετά την 11/9.

Σκόπιμη είναι μια συνοπτική αναδρομή:

 
Air-CIA

Τον Μάρτιο του 2006, ο Τέρι Ντέιβις, προεδρεύων του Συμβουλίου της Ευρώπης, έλεγε από βήματος στο Στρασβούργο πως για τις ξένες μυστικές υπηρεσίες, η Ευρώπη δεν είναι παρά «ένα χαρούμενο ξέφραγο αμπέλι». Ηταν μία θυελλώδης συνεδρίαση, στη διάρκεια της οποίας παρουσιάστηκαν και συζητήθηκαν τα τότε γνωστά στοιχεία για τα διεθνή δρομολόγια απαγωγής υπόπτων της ...Air- CIA κατά το διάστημα 2002-2005, σύμφωνα με σχετικές αποκαλύψεις του Eurocontrol.

Τον Ιανουάριο του 2007 στο κείμενο της τελικής απόφασης του Ευρωκοινοβουλίου για την υπόθεση, τα στοιχεία σε βάρος της χώρας μας παρουσιάζονταν συντριπτικά. Δεν ήταν μόνο το ότι η Ελλάδα συγκαταλεγόταν στις 11 χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης που γνώριζαν το σχέδιο της Ουάσιγκτον για μεταφορά κρατουμένων, υπόπτων για τρομοκρατική δραστηριότητα σε μυστικά κέντρα ανάκρισης μέσω του «πρακτορείου αεροπορικών ταξιδιών» της CIA. Ηταν και το ότι ενώ αεροδρόμια επί ελληνικού εδάφους υποδέχτηκαν τέτοιες πτήσεις, έρευνα σχετική σε βάθος η κυβέρνησή μας απέφυγε να διενεργήσει.

Συγκεκριμένα, στο κείμενο του Ευρωκοινοβουλίου αναφερόταν ότι κατά τα έτη 2002-2005 αεροσκάφη της CIA προσγειώθηκαν 64 φορές σε ελληνικά αεροδρόμια, τις περισσότερες φορές προερχόμενα από ή κατευθυνόμενα σε χώρες που συνδέονται με παράνομες απαγωγές υπόπτων. Από 8 ελληνικά αεροδρόμια πέρασαν 19 διαφορετικά αεροσκάφη της CIA, με τα οποία είχαν μεταφερθεί 8 τουλάχιστον άτομα ως ύποπτοι τρομοκρατικής δραστηριότητας, 42 προσγειώσεις είχαν γίνει στην Αθήνα και ακολουθούν με 10 το Ηράκλειο, 5 η Κέρκυρα, 4 η Ρόδος και από μία η Θεσσαλονίκη, η Μύκονος και η Χίος. Αξιοσημείωτο εδώ είναι ότι το συνολικό παράνομο δίκτυο της CIA αφορούσε συνολικά 32 αεροσκάφη και 1.245 πραγματοποιηθείσες πτήσεις.

Με προεξάρχοντα τα υπουργεία Εξωτερικών, Αμυνας και Μεταφορών και κατά καιρούς δηλώσεις των αντίστοιχων υπουργών Μπακογιάννη, Μεϊμαράκη και Λιάπη, όπως και επιτελών τους, η ελληνική κυβέρνηση οχυρώθηκε πίσω από το αδιέξοδο πάνω στο οποίο είχε προσκρούσει ο επικεφαλής της Εισαγγελίας Εφετών Κρήτης. Ο άνθρωπος είχε αποπειραθεί να ερευνήσει την υπόθεση ζητώντας συνδρομή και στοιχεία από την αμερικανική βάση στη Σούδα, για να βρεθεί μπροστά σε ένα μεγαλοπρεπέστατο «όχι σε όλα» από την πλευρά της διοίκησής της. Οσο δε για τις αρμοδιότητες του Ελληνα εκπροσώπου στη βάση, η διμερής συμφωνία για το καθεστώς λειτουργίας της δεν του επιτρέπει πρόσβαση στις υψηλά διαβαθμισμένες εγκαταστάσεις και ειδικά σε όσες ασχολούνται με τη διακίνηση κρυπτογραφημένων μηνυμάτων. Μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις και μετά την έκδοση ειδικής άδειας μπορεί να αποκτήσει πρόσβαση. Η άδεια φυσικά δεν δίνεται χωρίς έμπρακτες παρεμβάσεις πολιτικής βούλησης.

Ουδείς άλλος εισαγγελέας, της Αθήνας ή άλλης περιοχής της χώρας, δραστηριοποιήθηκε. Ωστόσο, στην Ιταλία, η επιμονή των δικαστικών λειτουργών στάθηκε θεμελιώδης παράγων για την αποκάλυψη της απαγωγής του σεΐχη Αμπού Ομάρ στο Μιλάνο από Αμερικανούς πράκτορες.

Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 2005, αμέσως μετά την πολύνεκρη τρομοκρατική επίθεση στο Λονδίνο, η Ελληνική Αστυνομία είχε εξαπολύσει μια ευρύτατη επιχείρηση ελέγχου αλλοδαπών. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, είχαν ελεγχθεί 5.432 αλλοδαποί, από τους οποίους 2.172 είχαν προσαχθεί στην Αστυνομία για εξέταση και 1.221 είχαν συλληφθεί. Από τους συλληφθέντες, οι 283 ήταν Πακιστανοί και από αυτούς οι 6 απελάθηκαν. Ολα αυτά κρίθηκαν νομότυπα.

Κάθε άλλο όμως ήταν αυτό που συνέβη σε καμιά δεκαριά Πακιστανούς μετανάστες σε Αθήνα και Ιωάννινα τον Ιούλιο του 2005. Μετά από καιρό, ομάδα μελών τής εδώ πακιστανικής κοινότητας, με επικεφαλής τον πρόεδρό της Τζαβέντ Ασλάμ, είχαν καταγγείλει δημοσίως απαγωγή των συμπατριωτών τους από άνδρες της Ασφάλειας και της ΕΥΠ. Οι απαγωγές είχαν συνοδευτεί από μεταφορά τους σε μυστική τοποθεσία και επίμονες ανακρίσεις για τις σχέσεις τους με ισλαμιστικές οργανώσεις στις οποίες αποδίδεται διεθνής τρομοκρατική δραστηριότητα. Σε μήνυση μάλιστα που κατόπιν κατέθεσαν οι Πακιστανοί, είχαν καταγγείλει και εμπλοκή Βρετανών πρακτόρων που είχαν δράσει υπό τις εντολές του Νίκολας Λάκμαν, τομεάρχη του κλιμακίου της ΜΙ6 στην Αθήνα.

Η αντίδραση της κυβέρνησης; Φυσικά, ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης Γιώργος Βουλγαράκης αρνήθηκε ότι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες είχαν εμπλακεί. Ο διάδοχός του υπουργός Βύρων Πολύδωρας, αντιμέτωπος με το αίτημα της αντιπολίτευσης για εξεταστική επιτροπή της Βουλής για την υπόθεση, υποστήριξε πως ούτε λίγο ούτε πολύ οι ίδιοι οι Πακιστανοί είχαν ...αλληλοαπαχθεί λόγω ενδοκοινοτικών τους ερίδων. Μάλλον δεν το είχε σκεφτεί από μόνος του αυτό ο Βύρων. Το ίδιο είχε πρωτύτερα ισχυριστεί και ο διοικητής της ΕΥΠ Ιωάννης Κοραντής. Ταυτόχρονα, διοχετευόταν από πλευράς κυβέρνησης και πως οι απαγωγές είχαν σκηνοθετηθεί από τον Τζαβέντ Ασλάμ, ώστε να εισπράξει μέρος των επιδικαζομένων αργότερα αποζημιώσεων.

Ως προς τη δικαστική διερεύνηση και αυτής της σοβαρότατης υπόθεσης, υπάρχουν πλέον σαφείς και αποχρώσες ενδείξεις ότι εξελίσσεται προς την κατεύθυνση της βαθείας κατάψυξής της. Οχι μόνο επειδή έχουν περάσει πάνω από δυόμισι χρόνια από τα γεγονότα, αλλά και εξαιτίας καταγεγραμμένων επανειλημμένων καθυστερήσεων στις διαδικασίες των ανακρίσεων. Χαρακτηριστικό υπήρξε το ότι η μήνυση των Πακιστανών είχε ...παραπέσει σε κάποιο συρτάρι της Εισαγγελίας επί μήνες και βρέθηκε μόλις το θέμα άρχισε να ανακινείται ευρέως από τα ΜΜΕ.

Η προκαταρκτική εξέταση που είχε διενεργήσει ο εισαγγελέας Νικόλας Δεγαΐτης οδήγησε ένα χρόνο μετά στην άσκηση ποινικής δίωξης κατ' αγνώστων για το κακούργημα της «αρπαγής κατά συναυτουργία και κατά συρροή», με κεντρικό όμως ζητούμενο τη διερεύνηση τυχόν εμπλοκής δύο ανώτατων στελεχών της ΕΥΠ και συγκεκριμένα του υποδιευθυντή της υπηρεσίας και του υποδιοικητή του αρμοδίου κλιμακίου. Στο σχετικό πόρισμα υπάρχει η παραδοχή της ανάμιξης «φορέων κρατικών υπηρεσιών», χωρίς ωστόσο να διευκρινίζεται εάν πρόκειται για αστυνομικές αρχές ή μυστικές υπηρεσίες.

Στο τέλος Ιουλίου του 2007, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών με το υπ' αριθμόν 2327/07 βούλευμά του επέστρεψε τη δικογραφία στον ανακριτή, διαφωνώντας με την ύπαρξη ενδείξεων ενοχής σε βάρος των δύο στελεχών της ΕΥΠ που τελούν υπό κατηγορία και ζητώντας να διενεργηθούν επιπλέον ανακριτικές πράξεις: να εξεταστούν ως μάρτυρες Πακιστανοί που είχαν καταγγείλει ότι επιχειρήθηκε να δωροδοκηθούν για να ανακαλέσουν τις μαρτυρίες τους, οι συμπατριώτες τους που κατήγγειλαν απαγωγή τους στα Ιωάννινα, καθώς και ένας τοπικός δημοσιογράφος που είχε αναφερθεί σε εμπλοκή Ελλήνων και ξένων πρακτόρων στις απαγωγές.

Μέχρι σήμερα η κυβέρνηση εξακολουθεί επισήμως να αρνείται οποιαδήποτε συμμετοχή της ΕΥΠ στην υπόθεση.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Σχόλια
Προσθήκη νέουΑναζήτηση
Μόνο εξουσιοδοτημένοι χρήστες μπορούν να γράψουν σχόλια!

Copyright (C) 2007

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=1124&Itemid=1

 
< Προηγ.   Επόμ. >

Currently no polls available to vote
Currently no polls available to vote