Νέα Υόρκη.- Της Ρεβέκκας Παπαδοπούλου

www.greeknewsonline.com

“Εκείνο που θέλω πιο πολύ να μείνει είναι, κυρίως τα νέα παιδιά να καταλάβουν ότι η Εκκλησία μας είναι εδώ για 2.000 χρόνια. Είναι αυτή η Εκκλησία που μας κρατάει εδώ στην Αμερική. Ολο το υπόβαθρο, εκεί όπου μπορούμε να στηριχθούμε σαν Ομογένεια είναι η Εκκλησία. Γι’ αυτό και έχουμε ευθύνη να τη διατηρήσουμε, αλλά παράλληλα να μείνει ως Ελληνική Ορθόδοξος Εκκλησία”, επισήμανε ο Νίκος Ανδριώτης εξηγώντας γιατί αποφάσισε να μεταφέρει στο χαρτί την ιστορία της ζωής του.

“Η Ελληνική Ορθόδοξος Αρχιεπισκοπή Αμερικής πρέπει να μείνει αυτό το πράγμα, Ελληνική και Ορθόδοξος. Κάποιοι κηρύττουν άλλα ευαγγέλια. Κρούω τον κώδωνα του κινδύνου για πολλά χρόνια. Ορισμένοι, και μερικοί Αρχιερείς, νομίζουν ότι επειδή έχω κουραστεί πια να τσακώνομαι, εντάξει λένε θα βαρεθεί ο Ανδριώτης και θα σταματήσει. Δε σταματάω όμως και θέλω ούτε εσείς να σταματήσετε. Οταν βλέπετε σημάδια αυτών που θέλουν να εξοστρακίσουν την Ελληνική γλώσσα, να μπαίνετε εμπόδιο”, συνέχισε ο κ. Ανδριώτης.

Η παρουσίαση του πρώτου του βιβλίου με τίτλο “Η πορεία μου χωρίς ράσο…” έγινε το βράδυ της Παρασκευής 3 Ιουνίου στο κατάμεστο Πολιτιστικό Κέντρο “Πέτρος Γ. Πατρίδης” της κοινότητας του Αγίου Δημητρίου την οποία υπηρετεί με ζήλο και αυταπάρνηση εδώ και 45 χρόνια.

Τετρακόσιοι και πλέον ομογενείς, ενορίτες του Αγίου Δημητρίου, συμπατριώτες από τη Νίσυρο, συνεργάτες και φίλοι του κ. Ανδριώτη, προσήλθαν να ακούσουν τα όσα ενδιαφέροντα είπε ο ίδιος, αλλά και ό,τι είπαν γι’ αυτόν και το βιβλίο του ο εκδότης και διευθυντής του “Εθνικού Κήρυκα”, Αντώνης Διαματάρης και οι δημοσιογράφοι Μιχάλης Ιγνατίου και Πανίκος Παναγιώτου, ενώ στάθηκαν επί ώρα στην ουρά για να αγοράσουν το βιβλίο και να λάβουν μια αφιέρωση από το συγγραφέα.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στη Νέα Υόρκη, Δρ. Κωνσταντίνος Κούτρας, ο Πρόξενος Μάνος Κουμπαράκης, ο διευθυντής Ελληνικής Παιδείας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, Δρ. Ιωάννης Ευθυμιόπουλος και η διευθύντρια του Γραφείου Παιδείας της Αμέσου Αρχιεπισκοπικής Περιφέρειας, Μαρία Μακεδών.

Τους ομιλητές και τον συγγραφέα προλόγισε ο αδελφός του και πρόεδρος της Δωδεκανησιακής Ομοσπονδίας Αμερικής, Γιώργος Ανδριώτης, ενώ ο προϊστάμενος του Καθεδρικού του Αγίου Δημητρίου, π. Νεκτάριος Παπαζαφειρόπουλος ανέπεμψε την εναρκτήρια προσευχή. Παρόντες ήταν όλοι ιερείς της κοινότητας, ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής Οσίας Ειρήνης του Χρυσοβαλάντου, π. Ιερόθεος Ζαχαρής, καθώς και ο π. Γεώργιος Αναστασίου, προϊστάμενος της ενορίας της Μεταμορφώσεως στην Κορώνα, ο οποίος ξεκίνησε από τον Αγιο Δημήτριο.

“Δεν περίμενα ότι στα 75 μου μεταξύ των άλλων θα με αποκαλούσαν και συγγραφέα. Δε νομίζω να πιστεύετε ότι θα γράψω και άλλο. Η πορεία μου χωρίς ράσο είναι πραγματικά αυτό που περιέχει το βιβλίο. Δε φαντάστηκα και δε θέλω να φανταστείτε ποτέ ποια θα ήταν η πορεία μου αν πράγματι φόραγα και ράσο”, τόνισε ο κ. Ανδριώτης και συνέχισε:

“Εκείνο που θέλω να αφήσω σε σας, στα παιδιά και τα εγγόνια σας, είναι να καταλάβουν ότι τελικά αυτό που λέγεται Ελληνισμός, αυτό που κουβαλάμε όλοι μέσα μας δεν είναι μικρό πράγμα. Και δεν το έχω μόνο εγώ. Κοιτάχτε βαθιά στην ψυχή σας μέσα και να γίνετε και εσείς πεισματάρηδες για να υποστηρίξετε αυτά τα μεγάλα ιδανικά, αυτές τις μεγάλες ιδέες, αυτή την αθάνατη Ελληνική γλώσσα που κληρονομήσαμε”.

“Περάσαμε τα 100 χρόνια παρουσίας μας στην Αμερική, καλά τα έχουμε καταφέρει, όμως κάτι με ενοχλεί, κάτι με πειράζει”, σημείωσε ο άνθρωπος που είναι η “ψυχή” και η κινητήριος δύναμη πίσω από το μοναδικό 12τάξιο Ελληνοαμερικανικό Σχολείο των ΗΠΑ, λέγοντας πως “δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουμε όλοι υποχρέωση, ότι μπορούμε όλοι να προσφέρουμε κάτι περισσότερο απ’ αυτό που έχουμε ήδη προσφέρει”.

Αναφερόμενος στις Κληρικολαϊκές Συνελεύσεις, είπε ότι δεν έχει συμμετάσχει σε δύο έως τώρα, αλλά ούτε θα είναι παρών στο Νάσβιλ τον επόμενο μήνα. “Δεν υποτιμάς τη νοημοσύνη του κάθε Ανδριώτη. Οταν πάμε στην Κληρικολαϊκή θα πρέπει να συζητάμε κλήρος και λαός στο ίδιο επίπεδο. Να καταλαβαίνει ο ένας τον άλλο. Δε θα μου φέρνεις φιρμάνια έτοιμα στη Γενική Συνέλευση και θα μου πεις πέρασέ τα”, τόνισε για να προσθέσει πως: “Εχουμε καλούς ιερείς και Αρχιερείς, δεν είναι αυτοί που με ενοχλούν. Είναι αυτοί που λένε ότι η Εκκλησία είναι δική μου και θα κάνετε αυτό που λέω εγώ”, και να καταλογίσει ευθύνες και στους λαϊκούς γιατί “τ’ αφήσαμε να φτάσουν σ’ αυτό το σημείο”.

Κλείνοντας την ομιλία του είπε ότι δεν επεδίωξε την ενασχόληση με την πολιτική γιατί δε θα μπορούσε να λέει ψέμματα, ενώ συγκινητική ήταν και η αναφορά στη μητέρα του Μαρία.

Μια όμορφη ανάσα δροσιάς ήταν η παρουσία της σχολικής Χορωδίας υπό τη διεύθυνση του μουσικοδιδασκάλου Βαγγέλη Χαζίρογλου. Υπέροχη ήταν η ερμηνεία σόλο της μαθήτριας Μελίνας Τσιροπούλου.



ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΙΑΜΑΤΑΡΗΣ

“Τη διαφορά στην Ομογένεια όπως και στο Εθνος μας γενικά την κάνουν λίγοι. Ετσι ήταν πάντα, έτσι είναι τώρα και είμαι βέβαιος ότι έτσι θα είναι και αύριο. Μπορώ με την ίδια βεβαιότητα να υποστηρίξω ότι ένας από αυτούς τους λίγους ομογενείς που κάνουν τη διαφορά στην Ομογένεια είναι και ο Νίκος ο Ανδριώτης”, τόνισε ο εκδότης του “Εθνικού Κήρυκα”, Αντώνης Διαματάρης, για τον άνθρωπο, όπως είπε, τον οποίο ξεχώρισε και εμπιστεύτηκε από την πρώτη τους γνωριμία.

Ο κ. Διαματάρης, ο οποίος έγραψε και τον πρόλογο του βιβλίου, υπογράμμισε τη μέγιστη συμβολή του συγγραφέα στη διαιώνιση της Ελληνικής παιδείας στις ΗΠΑ με τον πρωταγωνιστικό ρόλο που έπαιξε στην ίδρυση και την επιτυχία του μοναδικού Ελληνοαμερικανικού Λυκείου στις ΗΠΑ, “μια προσφορά ιστορικής σημασίας”, όπως είπε, ενώ χαρακτήρισε το βιβλίο ως “μια ανεκτίμητη παρακαταθήκη, έναν θησαυρό”.

“Μοιάζουμε κυρίως στο εξής. Από νωρίς αποφασίσαμε να αφιερώσουμε τις δυνάμεις μας στην υπηρεσία της Ομογένειας. Ανταποκρίθηκαμε στο κέλευσμα μιας άγνωστης επιτακτικής φωνής, της φωνής των προγόνων μας, τη φωνή του καθήκοντος. Το γιατί είναι ανεξήγητο. Δεν μας το ζήτησε κανείς, συνεπώς δεν μας οφείλει και κανείς τίποτα, το κάναμε όμως διότι γνωρίζουμε ότι ό,τι κάνουμε ως Ομογένεια το κάνουμε μόνοι μας και δεν μετανιώσαμε για την επιλογή μας αυτή, γιατί στο τέλος της ημέρας μένει η προσφορά στην Ομογένεια, στο συνάνθρωπο, στο Εθνος”, τόνισε ο κ. Διαματάρης και κατέληξε λέγοντας:

“Οφείλουμε να τιμούμε και να εκφράζουμε ευγνωμοσύνη στον αγαπητό Νίκο Ανδριώτη γιατί και αυτός είναι ένας από τους ευεργέτες μας και για το σχολείο, αλλά και για το βιβλίο που μας αφήνει”.



ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

“Βεβαίως δε θα μπορούσα να φανταστώ ποτέ το Νίκο με ράσο. Αν το είχε αποφασίσει θα ήταν τώρα Αρχιεπίσκοπος, αν και με τον εκρηκτικό χαρακτήρα που διαθέτει και την ξεροκεφαλιά θα είχε τσακωθεί με τους Φαναριώτες, θα είχε τσακωθεί για πάρα πολλούς λόγους που θα έλεγα ότι περιγράφονται μέσα στο βιβλίο”, ανέφερε ο δημοσιογράφος/ συγγραφέας Μιχάλης Ιγνατίου, για να προσθέσει πως “έστω και από τη θέση του λαϊκού ο Νίκος Ανδριώτης έπαιξε όλους τους ρόλους σ’ αυτή την κοινότητα, του Αγίου Δημητρίου”, την οποία αναφέρει στο βιβλίο του ως το σπίτι του.

“Και πώς να μην είναι το σπίτι του όταν αφιερώνει και σήμερα πάρα πολλές ώρες κάθε μέρα και για το σχολείο και γαι την κοινότητα”, συνέχισε ο κ. Ιγνατίου, τονίζοντας πως δεν έχει συναντήσει στη ζωή του “πιο παθιασμένο άνθρωπο για έναν σκοπό”. “Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν έθεσε άν μεγάλο στόχο, ήταν η γέννηση του Γυμνασίου και του Λυκείου της κοινότητας του Αγίου Δημητρίου, αλλά το πιο σημαντικό και η διατήρησή του. Διότι ο δεύτερος άθλος του είναι μεγαλύτερος από τον πρώτο”, πρόσθεσε, λέγοντας πως αν είχαν ακολουθήσει το παράδειγμά του Νίκου Ανδριώτη στο θέμα της Ελληνικής παιδείας και άλλοι επιφανείς ομογενείς σήμερα τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά και πολύ καλύτερα.

Μέσα και από αποσπάσματα του βιβλίο το οποίο, όπως είπε, μελέτησε και με τη ματιά του αναγνώστη και του δημοσιογράφου ο κ. Ιγνατίου μίλησε για την πορεία του “διαμόνιου Νισύριου” από τη στιγμή που αποφάσισε να ασχοληθεί με την κοινότητα, διότι “τον είχε θυμώσει ο Ιάκωβος” μέχρι και σήμερα, με έμφαση στην τεράστια προσπάθειά του για τη δημιουργία του Λυκείου του Αγίου Δημητρίου αλλά και στον ασυμβίβαστο χαρακτήρα του. “Στη διάρκεια της θητείας του άλλαξε τα πάντα, ακόμα και τον π. Πούλο”, είπε. Δεν αναφέρθηκε μόνο στα πρώτα κεφάλαια του βιβλίου για τη γενέτειρα Νίσυρο για τα οποία θα μιλήσει όπως είπε κατά την παρουσίαση του βιβλίου στα Νικιά στις 12 Αυγούστου.

“Δεν κάνει εκπτώσεις ποτέ. Δεν κρύβει τα αισθήματά του ποτέ. Είναι εκρηκτικός και ασυγκράτητος. Είναι πιστός φίλος και κύριο γνώρισμά του είναι ότι δεν κρύβεται. Ο,τι λέει το εννοεί, ό,τι στοχεύει το επιτυγχάνει. Αυτός είναι ο Νίκος Ανδριώτης”, κατέληξε ο κ. Ιγνατίου.



ΠΑΝΙΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

“Με το βιβλίο του ο Νίκος Ανδριώτης μάς δίνει με γεγονότα και αποκαλύψεις μια ζωντανή εικόνα για την ιστορία όχι μόνο της κοινότητας του Αγίου Δημητρίου στην Αστόρια μέσα στις τελευταίες πέντε δεκαετίες, αλλά και της Ελληνορθόδοξης Αρχιεπισκοπής Αμερικής, υπογραμμίζοντας ευθύνες και καθήκοντα”, επισήμανε από την πλευρά του ο δημοσιογράφος Πανίκος Παναγιώτου.

“Προχωρά όμως και ένα βήμα παρακάτω, με αποτέλεσμα αυτό το βιβλίο να μην είναι μια συνήθης αυτοβιογραφία, μια περιγραφική εξιστόρηση ή κριτική ανάλυση γεγονότων. Φανερώνει τον ιδεολογικό του κόσμο. Δίνει στις λέξεις και στις αρχές τη σημασία που τους αξίζει. Κρίνει συμπεριφορές και χαρακτήρες ξεκινώντας από τον εαυτό του για να δώσει την εικόνα της πίστης μέσα από μια καθημερινή πρακτική στο δικό του περιβάλλον: στο κοινοτικό, το επαγγελματικό και το προσωπικό”, πρόσθεσε ο κ. Παναγιώτου και συνέχισε: “Συνδέει την καταβολή του με τον τρόπο ζωής και τη λογική με τις αισθήσεις, περιπλανώμενος σε πρόσωπα, χώρους και μνήμες που σημάδεψαν 75 χρόνια ανυπότακτης ζωής, 15 στην Ελλάδα και 60 στην Αμερική”.

Ο κ. Παναγιώτου υπογράμμισε ότι το όνομα του κ. Ανδριώτη είναι συνώνυμο της ύπαρξης, της πορείας και της προσφοράς του Γυμνασίου/ Λυκείου του Αγίου Δημητρίου στην Ομογένεια και τον Ελληνισμό, ενώ κατέληξε λέγοντας πως μέσα από το βιβλίο του ο συγγραφέας “προβάλλει προβληματισμούς και ερωτήματα για την Ομογένεια, για την Εκκλησία και για τον πολίτη που ενεργοποιείται στα κοινά και αγωνιά και παλεύει για το αύριο. Πάνω απ’ όλα όμως μάς θυμίζει συνεχώς ότι η ψυχή του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας είναι το μεγαλείο της ελληνικής γλώσσας”.

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=10504&Itemid=37