. Η φυσική αντίδραση της πολιτικής για τα σκάνδαλα είναι να τα κουκουλώσει. Αλλωστε, όπως γράφει και ο Μολιέρος, μια αμαρτία που παραμένει μυστική δεν είναι αμαρτία.

Πέρα από την εξουσία και οι σοβαροφανείς επιχειρούν να απαξιώσουν και να υποβαθμίσουν τη σημασία των σκανδάλων.

Κακώς, γιατί τα σκάνδαλα μπορούν να αλλάξουν τον ρουν της Iστορίας. Η μητέρα όλων των πολιτικών σκανδάλων, η καταστροφή των Ερμών στην Αρχαία Αθήνα πριν σαλπάρει ο στόλος για την Εκστρατεία της Σικελίας, δρομολόγησε εξελίξεις που συντέλεσαν στην κατάρρευση της αθηναϊκής αυτοκρατορίας.

 Δεν έχουν όλα τα σκάνδαλα τέτοιες κοσμοϊστορικές προεκτάσεις. Προκαλούν όμως πάντα έντονο ενδιαφέρον στην κοινή γνώμη. «Στου αετού τα φτερά το αιώνιο σκάνδαλο πετάει, ενώ οι ηθικές πράξεις γεννιούνται για να πεθάνουν», διαπιστώνει ο Ρωμαίος σατιρικός ποιητής Γιουβενάλης.

 Πράγματι, η πράξη που έχει μείνει ίσως περισσότερο από κάθε άλλη στη μνήμη από τη ρωμαϊκή Ιστορία είναι η απόφαση του Καλιγούλα να διορίσει το άλογό του στο αξίωμα του υπάτου.

Επιπλέον, τα σκάνδαλα συμβάλλουν στη διαμόρφωση της κοινωνικής συνείδησης στην εποχή τους.Και αυτό το είχαν αντιληφθεί οι ποιητές.

«Γιατί το μέγιστο σκάνδαλο περιμένει στο μεγαλύτερο κράτος», γράφει ο Σαίξπηρ στην «Αρπαγή της Λουκρητίας». 

Μέσα στον 20ό αιώνα το «μεγαλύτερο κράτος», οι ΗΠΑ, προσέφερε στην παγκόσμια κοινή γνώμη δύο πολιτικά σκάνδαλα: το Γουοτεργκέιτ και την υπόθεση Λεβίνσκι.

Κατά περίεργο τρόπο, κάθε υπόθεση λέει κάτι και για το χαρακτήρα του πολιτικού που είχε την ευθύνη: Ο στρυφνός Ρίτσαρντ Νίξον ενεπλάκη σε μια σκοτεινή παρασκηνιακή υπόθεση παρακολουθήσεων.

 Ο χαρισματικός Μπιλ Κλίντον σε «ροζ» σκάνδαλο. 

Υπόθεση Προφιούμο

 Ο Τζον Προφιούμο είχε αναμφισβήτητα καλύτερο γούστο στις γυναίκες από τον Κλίντον. Ηταν ήδη παντρεμένος με την εξαιρετικά όμορφη ηθοποιό Βάλερι Χόμπσον, όταν γνώρισε το περίφημο «κολ γκερλ» Κρίστιν Κίλερ.

Το ατύχημά του ήταν ότι η Αγγλία το 1963 ήταν ακόμα βικτοριανή και ότι στην πιο θερμή φάση του Ψυχρού Πολέμου εκείνος, ως υπουργός Πολέμου της Βρετανίας, μοιραζόταν το κρεβάτι της Κίλερ με το ναυτικό ακόλουθο της ΕΣΣΔ στο Λονδίνο Γεβγένι Ιβανόφ.

Ο Προφιούμο είχε μια σχέση λίγων εβδομάδων με την Κίλερ, την οποία γνώρισε σε ένα πάρτι στον πύργο του λόρδου Αστορ το 1961, το οποίο είχε οργανώσει ο Στέφεν Γουόρντ, φυσιοθεραπευτής της υψηλής κοινωνίας.

Οι πληροφορίες για τη διπλή σχέση της Κίλερ κυκλοφόρησαν πάντως έντονα τον επόμενο χρόνο και οι μυστικές υπηρεσίες άρχισαν να ερευνούν την υπόθεση. Το Μάρτιο του 1963 ο ανερχόμενος και πολλά υποσχόμενος Προφιούμο αρνήθηκε στη Βουλή των Κοινοτήτων κάθε σχέση με την Κίλερ, υποχρεώθηκε όμως να ομολογήσει την αλήθεια και παραιτήθηκε από το αξίωμά του στις 5 Ιουνίου.

 Ηταν το τέλος της καριέρας του και του γάμου του. Ο Στέφεν Γουόρντ, που κατηγορήθηκε για προαγωγός, αυτοκτόνησε.

 Η συντηρητική κυβέρνηση Μακ Μίλαν έπεσε μετά από ένα μήνα. Η Κίλερ πέρασε μερικούς μήνες στη φυλακή και έγραψε στη συνέχεια διάφορα βιβλία για την υπόθεση, ανάμεσά τους και ένα από κοινού με τον Γεβγένι Ιβανόφ με τον τίτλο «Η γυμνή κατάσκοπος».

 Οπως και το Γουοτεργκέιτ η υπόθεση Προφιούμο έγινε ταινία και ενέπνευσε πολλούς καλλιτέχνες, ανάμεσά τους τον Μπίλι Τζόελ και τους Pet Shop Boys.

 Υπόθεση Γκιγιόμ

 Στη Γερμανία τα «ροζ» σκάνδαλα σπανίζουν, τα σκάνδαλα χρηματισμού είναι πολύ πιο συνηθισμένα. Η υπόθεση κατασκοπείας που συγκλόνισε τη χώρα όμως το 1974 είναι μοναδική στα χρονικά και είχε θύμα τον ίδιο τον καγκελάριο Βίλι Μπραντ, ο οποίος σκέφτηκε προς στιγμήν την αυτοκτονία (συνέταξε και το σχετικό σημείωμα), προτίμησε όμως να αναλάβει την ευθύνη και να παραιτηθεί στις 7 Μαΐου 1974.

 Στις 24 Απριλίου η Αστυνομία είχε συλλάβει τον προσωπικό του γραμματέα Γκίντερ Γκιγιόμ και τη σύζυγό του Κρίστελ Γκιγιόμ με την κατηγορία της κατασκοπείας για την Ανατολική Γερμανία. Το ζεύγος είχε περάσει στη Δύση το 1956 με την αποστολή να διοχετεύει στη Στάζι πληροφορίες για το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα.

 Ο Γκιγιόμ γίνεται μέλος του SPD και ανεβαίνει γρήγορα στην κομματική ιεραρχία. Το 1970, μετά από σύσταση του υπουργού Αμυνας Γκέοργκ Λέμπερ, διορίζεται στην καγκελαρία.

 Ο κατάσκοπος καταδικάστηκε σε φυλάκιση 13 ετών. Αποφυλακίστηκε το 1985 και επέστρεψε σαν ήρωας στο Ανατολικό Βερολίνο. Πέθανε το 1995.

 Η υπόθεση Γκιγιόμ λέει πολλά για το χαρακτήρα του Βίλι Μπραντ. Ο καγκελάριος δεν ήταν σχολαστικός και είχε την τάση να παίρνει τα πράγματα ανέμελα. Οι μυστικές υπηρεσίες τον είχαν ειδοποιήσει ότι είχαν υποψίες για τον Γκιγιόμ, του ζήτησαν όμως να συνεχίσει να τον έχει δίπλα του μέχρι να αποκαλυφθεί πλήρως ο ρόλος του.

 Οταν έγιναν οι συλλήψεις όλη η ευθύνη έπεσε στους ώμους του, ενώ κυκλοφόρησαν και πληροφορίες για τις σχέσεις του με διάφορες γυναίκες Εως το θάνατό του δεν σταμάτησε να πιστεύει ότι στη διαχείριση της κρίσης υπήρξε θύμα πλεκτάνης για να περάσει η καγκελαρία στο διάδοχό του Χέλμουτ Σμιτ. 

Υπόθεση Καγιό 

Ο όρος «σκανδαλολογία» επιχειρεί να απαξιώσει τη σημασία των σκανδάλων, υπονοώντας ότι η κοινή γνώμη προτιμά τα σκάνδαλα από τα σοβαρά. Η μόνη φορά που αυτό είχε μια δόση αληθείας ήταν στη Γαλλία του 1914, λίγο πριν ξεσπάσει ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος.

Το Μάρτιο η «Φιγκαρό» δημοσίευσε τις ερωτικές επιστολές της Ενριέτ Καγιό στο σύζυγό της πρωθυπουργό Φιλίπ Καγιό από την περίοδο που οι δυο τους ήταν εραστές και παντρεμένοι σε άλλους γάμους.

Το ερωτικό πάθος που έβγαζαν αυτές οι επιστολές κατέπληξε ακόμα και τους Γάλλους. Στο ριζοσπαστικό κόμμα του Καγιό θεώρησαν ότι η «Φιγκαρό» ήθελε να απαξιώσει πολιτικά τον πρωθυπουργό.

 Η κ. Καγιό πήρε την υπόθεση στα χέρια της, πήγε στα γραφεία της «Φιγκαρό» και ... φύτεψε έξι σφαίρες στο διευθυντή Γκαστόν Καλμέτ.

 Ακολούθησε μια επεισοδιακή δίκη, η οποία απασχόλησε τη Γαλλία όλο τον Ιούλιο. Κανείς δεν πήρε χαμπάρι ότι ο αρχιδούκας Φερδινάνδος δολοφονήθηκε στο Σεράγεβο. 

Υπόθεση «Μόνικα γκέιτ»

 Ο Νίξον υποχρεώθηκε να παραιτηθεί, καθώς το Κογκρέσο ετοιμαζόταν να κινήσει εναντίον του διαδικασία αποπομπής. Τη διαδικασία αυτή αντιμετώπισε ο Μπιλ Κλίντον. Ολα έγιναν για τα μάτια -ή μάλλον για τα χείλη- μιας γυναίκας, της Μόνικα Λεβίνσκι.

 Η 22χρονη Μόνικα προσελήφθη στο Λευκό Οίκο το 1995 και σύναψε ερωτικές σχέσεις μαζί του. Αυτή η σχέση σταμάτησε όταν η Μόνικα πήγε να δουλέψει στο Πεντάγωνο, εξομολογήθηκε όμως την ιστορία σε μια φίλη της και εκείνη την αποκάλυψε στον Κένεθ Σταρ, τον ακροδεξιό εισαγγελέα που ερευνούσε μια σειρά από θέματα σχετικά με τον πρόεδρο.

 Στις 17 Ιανουαρίου 1998 εκείνος διοχέτευσε την υπόθεση στον Τύπο. Στις 26 του ίδιου μήνα ο Κλίντον με δημόσια δήλωση διέψευσε κατηγορηματικά ότι είχε σεξουαλικές σχέσεις με την κ. Λεβίνσκι.

 Εξι μήνες αργότερα όμως εκείνη έλυσε τη σιωπή της και παρουσίασε και ένα φόρεμα για εξέταση DNA, στο οποίο υποτίθεται ότι ο κ. Κλίντον είχε κάνει ένα «λεκέ».

 Ο πρόεδρος αντιμετώπιζε πλέον κατηγορίες ότι παραπλάνησε τη Δικαιοσύνη. Οι Ρεπουμπλικανοί ξεκίνησαν τη διαδικασία αποπομπής του και ο Κλίντον δικάστηκε και αθωώθηκε από μια επιτροπή της Γερουσίας -αφού έδωσε διευκρινίσεις πως όταν έλεγε ότι δεν είχε σεξουαλικές σχέσεις με την κ. Λεβίνσκι δεν εννοούσε και το στοματικό έρωτα. 

Υπόθεση Γουοτεργκέιτ 

Η υπόθεση Γουοτεργκέιτ ξέσπασε στις 17 Ιουνίου 1972, όταν πέντε άνδρες συνελήφθησαν ενώ προσπαθούσαν να μπουν κρυφά στα κεντρικά γραφεία της Εθνικής Επιτροπής των Δημοκρατικών, στο ξενοδοχειακό συγκρότημα Γουοτεργκέιτ, στην Ουάσιγκτον, για να εγκαταστήσουν σύστημα τηλεφωνικών υποκλοπών.

 Καθώς όλοι ήταν άμεσα ή έμμεσα εμπλεκόμενοι στην προεκλογική εκστρατεία του Νίξον, πολλοί υποπτεύθηκαν ότι ο Λευκός Οίκος μπορεί να είχε εμπλοκή. Οπως αποκαλύφθηκε στη συνέχεια, χάρις στην εμμονή που είχε ο Ρίτσαρντ Νίξον να παρακολουθεί τις συνομιλίες όλων (μαγνητοφωνούσε ακόμα και τις δικές του!), ο Λευκός Οίκος δρομολόγησε την επιχείρηση συγκάλυψης έξι μέρες μετά τις συλλήψεις.

Ωστόσο χάρη στις διαρροές από τον υποδιευθυντή του FBI Γουίλιαμ Φελτ, ο οποίος έμεινε στην Ιστορία ως το «βαθύ λαρύγγι», η «Ποστ» μπόρεσε να διατηρήσει αμείωτη την πίεση στον Νίξον.

 Στις αρχές του 1973 η Γερουσία όρισε μια επιτροπή για να διερευνήσει την υπόθεση. Στις 30 Απριλίου 1973 ο Νίξον υποχρεώθηκε να κάνει αποδεκτή την παραίτηση των δύο συμβούλων του.

Στις 19 Μαΐου ορίστηκε ειδικός ανακριτής, ενώ δύο μέρες νωρίτερα είχαν ξεκινήσει οι ακροάσεις ενώπιον της επιτροπής.Η πορεία των ερευνών πήρε δραματική τροπή στις 13 Ιουλίου, όταν αποκαλύφθηκε ότι υπήρχε σύστημα μαγνητοφώνησης στον Λευκό Οίκο. Ο ειδικός ανακριτής και η γερουσία ζητούσαν τώρα από τον Νίξον να παραδώσει τις μαγνητοταινίες.

 Ο πρόεδρος επιχείρησε μια τελευταία φορά να τα κουκουλώσει διώχνοντας τον ειδικό ανακριτή. Υποχρεώθηκε όμως να επιτρέψει το διορισμό ενός νέου, που συνέχισε την έρευνα.

 Εκείνος προσέφυγε με το αίτημα να παραδώσει ο Νίξον τις ταινίες στο Ανώτατο Δικαστήριο. Στις 24 Ιουλίου 1974 το δικαστήριο αποφάσισε και στις 30 ο πρόεδρος τις παρέδωσε. Παραιτήθηκε 10 μέρες αργότερα. -επτά από τους πιο στενούς συνεργάτες του και ανάμεσά τους και ο γενικός εισαγγελέας καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης.   

Ελεύθερος Τύπος

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το hellenicvoiceny.com, στη διεύθυνση
: http://www.hellenicvoiceny.com/index.php?option=com_content&task=view&id=1016&Itemid=36